Memnun kalmadım sığındığım limandan...
Yola çıkmaya rüzgarım yok,
Dönmeye güneşim
Yahut sıcaklığın acıtan öpücüğü...
Zaten, ırak ufukların yarını olmuşsun...
Açık denizde pusulamı kaybettim,
Dalgaların tayfası derin uykuda,
Belirsizliğin sonsuzluğunda kayboldum...
Bul beni...

Lakin başka bir yumuşaklığa
Kayıpsın...

Hani ellerin,
İnce parmakların
Kar düşmüş tenin, kızarmış parmak uçların
Bayram şekeri dolu ayaların...
Hani öptüğüm yerde açan filizlerin
Sardunyaların, yediverenlerin
Kokulu Isparta güllerin?..
Yoksa,
Hapsedilmiş gelecek için ihanet mi işledin?..
Almaya kıyamadığım kalbin için,
Başka bir sıcağa mı gönül bağladın?..

Hırçın dalgasıyım hayatın
Otur yamacıma
Sana Deniz’in şarkısını söyleyeyim...
Tutayım saçlarından
Gözlerimiz yarı aralıkken
Kavuşsun tüm umutsuz duygularımız...


E F T E L Y A...
(Akdeniz’i cebinde taşıyan kız...)