Boş bir beyaz sayfa
yazacak çok şey var oysa
ama ellerim gitmiyor o boşluğu doldurmaya
kelimeler tıkanıyor parmak uçlarımda
klavyenin tuşlarına dokunup da
dökemiyorum aklımın karışıklığını
duygularımın kabarmışlığını
gözyaşlarımın içimi acıtışını
Korkum artıyor geleceği düşündükçe
özlemim artıyor gün gün geçtikçe
kaybettiklerimi düşününce
koca dünyanın içine sığıyorum da
kendi iç dünyama sığamıyorum
çıkıp bir yerlere haykırmak istiyorum
nefesim tükeninceye kadar koşmak
tükendiğim yerde hıçkıra hıçkıra ağlamak
ellerimi parçalayıncaya kadar bir şeyleri kırmak
küsmek istiyorum tüm sevdiklerime
uzaklaşmak kaçmak sorumluluklarımı arkada bırakmak
kaybolmak istiyorum yemyeşil ormanlarda
karlı dağların tepesindeki mağaralarda
denizin karanlık mavi sularında
kaybolmak haykırmak bulmak istiyorum
beni içten içe yiyen o eksik tarafımı
kendimi bulmak istiyorum kendimde
bedenimin bana emanet olmadığını
aklımın zincirlerle kitli kalmadığını
ruhumun daralıp da asılmadığını
ben yaşadığımı hissetmek istiyorum
Ben insanlığımı hissetmek istiyorum
Para için şekil değiştiren
Varlık için değer verilen
Yokluk için hor görülen
İnsanların içinde
Şartlarımın ve hayatımdaki insanları
şekil verdiği gibi değil
içimdeki çoçuk gibi yaşamak istiyorum
İçimdeki çoçuk sana sesleniyorum
Lütfen ölme ölme