Neler, neler kaybettik, şu cehalet koyunda,
İblisle hep kolkola,kahvanede oyunda,
Bir ayağımızda zincir,diğeriyse mayında,
Yol alamaz olmuşuz ölüm korkusu ile,
Aynı yerde dumuşuz ölümü bilebile.

Uğramaz oldu iman,durduğumuz limana,
Maddeyi put edindik,kalpte kalmadı mana,
Nefsin tutsağı olduk,saldırdık ona buna,
Ömür boyu bu yüzden,kurtulmadık buhrandan,
Okuyup tedaviyi,öğrenmedik kur’an dan.

Bizlerde müslümanız,ELHAMDÜLİLLAH; dedik,
Bu kisvenin altında , hem ne herzeler yedik,
Hak,Hukuk,Hak getire,haramı yol eyldik,
Dikensiz yol dururken,dolandık dağdan taş’dan,
Hırsımıza kul olduk,ayrıldık arkadaş’dan

Yalnızları oynadık,bu insan bolluğunda,
Kölesi olduk nefsin,Gururun dostluğunda
Hırsımız galip geldi,aciz kulluğumuzda,
Ömrümüz eder oldu,kndimizi bitirdik,
Dünya’dan tat almadık,ahireti yitirdik.

Bak;Yaratan bizlere,akıl verdi,kalp verdi.
İlk emir, yaratanın adıyla “OKU” dedi,
Kainat’ ta ne varsa,kulun emrine verdi,
Farkına varamadık,bu kadar bol nimetin,
Körü,sağırı olduk,Hakikatın,Hikmetin.

Affeyle bizi Yarab,Sonsuz senin rahmetin.
Kuşatsın bedenimi,ruhumu,merhametin,
Biz ki aciz kullarız,YARAAB biz hata ettik,
Hata bizde,Af sende,kovma bizi kapından,
Senden başka kapı yok,merhamet et katından.AMİİİİN.
Ali YILMAZ-FERHADİ
SÖKE