Mahkeme kurulmadan, beratına kim şahit?
Savcısı yok, hâkim yok, hesap kitap soranda.
Suçlu, suçsuz tarafın, sorgusu hangi vakit?
Yargı, an’da olmalı, orantılı oranda,

İçindeki kendini, kendin ile yüzleştir,
Cezan varsa ki eğer, bedel öde düzleştir,
Bunda biraz can yansın, ciğerini közleştir,
En doğru karar çıkar, doğru yerde duranda.

Sonucuna katlanmak, kolay değildir elbet,
Belki müebbet ceza, sürecek ilelebet,
Uzaklara gitmeden, kendinden, af talep et,
Bunda en adil hüküm, can evini buranda.

Bir ile dertlenmezsen, terk et sayı saymayı,
Hiçbir tövbe paklamaz, söz verip de caymayı,
Gözünü alıştırma, sağa sola kaymayı,
Asla hayır bekleme, rakamlarla yoranda.

Öteler zannettiğin, senin bile berinde,
İpi biraz uzun tut, gör ne varmış? Derinde,
İşler kolay giderse, elbet keyfin yerinde,
Hangi sabra sahipsin? Yaşadığın zor anda.

Manayı idrak edip, benliğini yıkmadan,
Rağbeti göremeyip, sen miraca çıkmadan,
Günah damarlarına, kördüğümle sıkmadan,
Hayalleri bırak ta, ilk başa dön bir anda.

Nasıl cereme çektin, hangi borçtan kurtuldun?
Binlerce suçlarından, beratı nasıl buldun?
Sütten çıkmış ak kaşık, belki Salih bir kuldun,
Seçilmişlik mührü var, ya oran ya şuranda!

Kılavuzsuz aşılmaz, yüce dağların yolu,
Gerçi “ben mihmandarım” diyen zevatlar dolu,
Her delil ulaşamaz, o makam gayet ulu,
Affedilmez suç kalmaz, Zat’ı Hakka varanda.

Herkesin hayalinde, mevhum İlah vurgusu,
Elbette hoş geliyor, bir gecelik kurgusu,
Yaralı yüreğimde, daim tevhit burgusu,
“Şirki asla af etmem” diyor Allah Kur-anda.

04.07.2012…Mustafa Yaralı