Yetmez mi verdiğin canıma çile
Yeter feryadımı duy deli gönül
Kula minnet edip düşürme dile
İnsaf et bu işten cay deli gönül

Yürüdüm yürüdüm bir gül saçına
Sanki dağ yarıldı göçtü içine
Kimi ortak edem senin suçuna
Yalnız hasret kaldı pay deli dönül

Çoban oldum dağda aradım göze
Göze dile geldi başladı söze
Dedi “faydasızdır kaldık biz bize”
Zannettim ki belim yay deli gönül

Ne şehir bıraktım ne köy ne ova
Şahidim ardımdan tutuşan hava
Anladım güldürmez beni bu dâvâ
Değişmiyor sende huy deli gönül

Söyle kim kurtuldu böyle yaradan
Kimi sudan uçtu kimi karadan
Kastın çıkarmak mı beni aradan
De yazık değil mi hay deli gönül

Kimi Mecnûn gibi döndü her yana
Kimi meftûn oldu ikbâle şana
Bari haber eyle o nazlı cana
Sözümü kenara koy deli gönül

Yolun yol değil ki alasın murat
Düşmezsem peşine asılır surat
Bir gün seni beni karşılar sırat
O zaman hesaba say deli gönül

Yeter Makberî‘yi attığın dara
Dermân uzatmazsın sürdüğün yara
Niyetin atmaksa beni mezara
Ardımdan içersin mey deli gönül

………………………..Makberî…26/06/2012…21:30