Sen yanımdasın, ellerimi tuttuğunda, sıcaklığını kalbimde hissedyorum;
Tam "seni seviyorum" diye haykıracakken, dilim varmıyor, söyleyemiyorum.
Seninle ağlamayı, gülmeyi, paylaşmayı; senin yanımda olmanı aslında seviyorum.
Çok kötü, çokta vahim aslında... seni herkesten kıskanıyorum...
Sevdamı dağa , taşa, çiçeklere va hatta marsa anlatıyorum, sana anlatamıyorum.
Seni kaybetmek korkusu... ben beni, seni yüreğini içimde saklıyorum.
Bunları bilmezsin! Anlyacağını da düşünmedim. İşte o zamanlar yüzüne bakamıyorum.
Sen... beni hiç anlamadın ki; anlasan yüreğimin derinliklerinde sıcaklık olmazdı,
Canlıya, cansıza dertleşmekten bitap, yokluğunda gözlerim seni özlemez aramazdı,
Yanımdayken bile özlemez , aramazdı gözlerim; gideceksin korkusuyla yüreğim yanmazdı,
Şimdi korkularımla başbaşayım, yanımda olmadın ki ya sen başka yerdesin yada yüreğin!
Ali BEKTAŞ / 23 Haziran 2012/ Amsterdam