Haziran bitmemişti
Sıcak ve nemliydi akşam
Sesinde örtmeye çalıştığın keder
Ben burdayım diye çığlıklar atıyordu
Sen iyiyim diyordun
Ben inanmış gibi yapıyordum
İnanmıyordun
İnanmadığım gibi iyi olduğuna.


Kırılgan sözcükler düşüyordu dilinden
Dilini kesiyordu düşerken
Ardından göğsüme saplanıyordu
Senin ağzın
Benim göğsüm kanıyordu.
Akşam kırmızıya çalıyordu sesimizle.


Susalım dedin ve sustun
Konuşmak isterken ben
Daha çok yaralamak istemediğinden
Daha çok yaralanmanı istemediğimden
Sessizliğe sarıldık
Ölü güller gibi sarmalayıp soluksuzluğumuzu.


Adresine gönderilmemiş mektuplar taşıyoruz koynumuzda nicedir


Yarın postaneye gidip yüzlerce pul almak istiyorum
Ve yüzlerce zarf köşedeki bakkaldan
Birazı senin, birazı benim için.
Sahi, adresin neydi?
-hayır, söylememiştin-