İrkilirim ne zaman ambülâns sesi duysam
Hasretlerim geçer hayallerimden birer birer
Anılar karelenir gözümde siyah beyaz
İki dama gözyaşı düşer bakışlarıma
Yüreğimin üstünde değirmen taşı

İrkilirim ne zaman ambülâns sesi duysam
Ölümle yolculuğum gelir aklıma
Ve de gözbebeğime bakan iki ıslak göz
Ellerimi tutarken titreyip duran eller
“Beni bırakma” diye yalvarıp duran diller
Umutsuzluğunu fısıldar kulağıma
Umutsuzluk üstümde değirmen taşı

İrkilirim ne zaman ambülâns sesi duysam
Ölümle yüzleşmem gelir aklıma
Gecenin deniz ile birleştiği çizgide
Yakamozlar içinde göğe yükselen şule
Şulenin dudağında gülümseme bembeyaz
Gülümsemenin ortası sessizlik
Sessizlik üstümde değirmentaşı

Sevdiğim, sevdalım, vefakârım
Geriye dönüşlerde yüreğim
Ben burdayım,
.................Ben senleyim
..............................Sen varsan bende varım.

30.06.2012/Samsun

İbrahim COŞAR