7. KÜÇÜK SERÇE
( MAYIS 2012)

Küçük serçe panjur Abağında bir delik bulmuş.
Oraya çer, çöp toplayarak bir yuva kurmuş.
Anladım ki, yapınca iki beyaz yumurta,
Beklemek gerekliymiş daha bir kaç hafta.

kırarak yumurtayı, çıkabilmiş İki yavru.
Biri aralıktan düşüvermiş bizim balkona,
kanadı tüysüz, uçamıyorki, bir yere kona,
Öyle bir durum ki gelmekteydi, hayatî sona.

Onu, sırt üstü çaresiz, debelenir görünce,
Acıdım, kurtarmak istedim biran önce.
Düştüğü deliği aralayıp yuvasına koydum.
Üzüntü yerine bu kere büyük haz duydum.

Bir hafta sonra yine düşmüş balkona.
Hareketsiz yatıyor, belli ki ölmüş bedeni.
Sormayın, bir elem bir hüzün sardı ki beni,
Göz yaşı dökerek ona sarıverdim kefeni.

Küçük serçe, gark olmuşken sevince.
Ana yüreği bu ya! öter oldu, günlerce.
Ne yemek, ne de içmek, Öyle, ötecek
Geceleri sussa da bu böyle sürecek.

Bir gün geldi çıkmaz oldu serçenin sedası.
Zaman deva olmuş, azalınca yavrusunun yası,
Kanatlanıp uçunca da diğer yavrusu.
Terk etti yuvasını, üzüntüm sona erdi doğrusu!

NOT:seslendirme sonra ve gerçek bir olay