“Her nota kan doğurur gözümde’’

…Şimdi sen bilirsin ki;
Ayrılırken buz tutmuştu gözlerimizdeki yaşlar.
Kenetlenmiş ellerimiz kalmamıştı can!
Vedalaşmayı sıradan kelimeler beceremedi.
Alevler sarmıştı yürekleri deryalar,
Ama nafile işte söndüremedi,
Şimdi Kürt kızı;
Arkandan son bir bakış kaldı geriye.
Geriye gözlerime sürülen gözyaşındı hediye.
Şimdi ayrılığın ağrısı vuruyor serime,
Özlemin bir başka gülüm;
Yaşımı sorma ne olur, yaşım gelmiş elliye,
Şimdi gözlerimdeki mutluluğun resmi soldu.
Sen gittin ölümüm oldu.

Sen;
Giderken yalanda olsa bir elveda demedin,
Bir kahır mektubu dahi göndermedin,
Oysa hazırdım gözyaşımda belemeye nağmeleri
Elime kalbur alıp hasretliği elemeyi
Bırak dudağımda o talihsiz busenin izi kalsın
Ben;
Mavi gözlerini, gözlerimde gök mavisine sardım.
Ağlıyorum bak şimdi sensizliğe şiirlerimi yoluna serdim.
Gerçekten sevdin mi sen yar, seni kendime ömür sandım.
Ben ağlarken döndün mü hiç geriye içimdeki sızı?
Sen giderken bütün saatler ve zaman durdu,
Zaman buğusu yüreğimde yanan kordu,
Bir gün saman yıldızı seni savurursa bana.
Sensiz zaman geçmiyor dönüp de baksana.

Sende dönersin, sevdana,
Yüreğindeki kıt mirin havlar.
Can düşer usuna usunda volkanlar patlar.
Sen ki dağları kucaklayıp ellerinle yüreğine sarasın.
Yalvarmam sana dön diye,
Dönüp de bu biçare aşığa böyle bakmamalısın.
Ben;
Bülbülleri ve gülleri sana olan sevdam uğuruna yakarım.
Birsen ve sevdan vardı; Kürt kızı dilimin ucunda yatan.
Her güneş batışında can yüreğime hep batan,
Şimdi yoksun bakıyor musun sessizce gecelerden?
Benim gibi sende ağlıyormuşsun sessizce.
Ben bütün ömrümü Kürt kızı sevdan uğruna harcadım,
Sevmesen de beni ben sevdim seni.
Adını mecburum sayıklarım her gece,
Benim gibi sen de ağlıyormuşsun sessizce.
Unutma ki “Her nota kan doğurur gözümde“…