Dağlardaki yalnızlık kere yalnızlık ne yapacağını bilememek.
Ne ileri gidebilmek ne de yarına noktalı bir virgül koyabilmek.
İşte ne yapacağını bilememek;
Gökyüzündeki yıldızları saymaya uğraşmak gibi bir şeydir...

Herkesin bir mayını vardır basarsa ölür basmazsa yaşar.
Kimisi güzelle, kimisi yalnız, kimisi de ölümle yaşar.
İş güç yok, evlenmek zaten bana göre değil,
Kafamda bi tanecik bi hayal o da zihnime fazlaca yeter...

Şiir yazmak, ne biliyim gülmek, güldürmek gelmiyor içimden artık.
Saçma sapan işlerim, boşa geçen günlerim
Ve de gerilerde bıraktığım düşlerim...
Neyse boşverin herbirine diyelim...

İt öldüren içer misiniz?
Sarma cigara? Fazladan ağızlığım da var.
Elimde hediye bir tesbihim, yüzümde sakalım,
Gömleğimde, pantolonumda ter kokum...
Falan filan şey mey...
"Böyle de şiir olur mu?" diye küfretmeyin, delikanlı adamı üzmeyin!