Ansızın,,,
Gecenin, bir saatinde, seni uyuturken sol yanımda,
Katar, katar yüklü umutlarım, mavisinde gözlerinin.!
Martıların sesi ile uyanır, sensiz sancılarım,,,
İşte o an, içimde intiharları kuşanan yokluğunu,
Savururum gökyüzüne, bir yudum dua ile,
Karanlığa kürek çeken, dalgaların sessizliğinde..
Sen yoksun, içimi acıttığın varlığın da...

Yalnızlığım, bam telinden vururken kalbimin,
Bir seherin serinliğinde,
Sensiz çarmıha gerilmiş ’isa’ gibi ruhum..
Katre, katre gözümden dökülen sensizliğin nöbetlerinde,
Yüreğim kuyuya atılmış Yusuf yüreği...

Ey gözlerini ömrüme yazdığım,
Yoklugunun matemi, kalbime mıhlanmış, bıçak yarası
Dilim lal, kelimeler suskun,
Gözlerin hükmediyor gecelerime...
Yıldızların birer, birer, terk edip gittiği gecelerime...

Bir beden büyük geldi özlemin
Hasretin çığ gibi büyürken gecelerim de
Sevdan ruhumu teskin etmişken,
Kördüğüm sevdamdan sana ne,
Bırak, kan çanağı, gözlerim hayalinle avunsun
Kördüğüm olsa da, sana adak kalbimle...

Unutulur kalırsan bir köşe başında
Yalnızlık kalbinden vurunca..
Sana yazdığım satırları sar bedenine..
Üşüyen gece zemheri bir yalnızlığın habercisi sanki,
Kendimsiz kurduğum kentlerin ortasında...
Firakınla kalbimi prangalayan hicran ateşin de yanmaktayım..

Ömürlük sevda,,,
Ömürlük , yanmakmış sevmek, neylersin...

Raif Şefkatoğlu