10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
924
Okunma
Katran karası gözlerinden alevler çıkar,
Benliğin anlam veremediğin boşlukta yanar,
Suskun kalsa da yüreğin,
Dilin hüzün nağmelerini fısıldar ,
Gözlerin yalancı baharları arar.
Bir ses, bir çığlık içinden kopan,
Yalnızlığın endişen olur,
İçinin karanlığı, umut ışığını boğar,
Her akşam gönül sofrana konar.
Yırt at artık,
Sokaktan geçen satıcıya sat!
Yıpranmış kederlerini,
Seni mutsuz eden her şeyi!
Hayat bu!
Baldan tatlı sevinçler de bizlere,
Zehir saçan acılar da...
Boşver takılıp kalma geçmişe!
Kırık düşlerini at gönül sayfandan,
Güzel günler seni de bulur,
Sen yeter ki inan!
En olmaz hayâller bile an gelir gerçek olur.
Cevap Yaz