Hasretin çökünce, yalnız geceme,
Sızdığım kadehten, seni dilendim.
Yalnızlık düşünce, sessiz heceme,
Yazdığım kalemden seni dilendim.

El açtım Allah’a, yorgun kolumla,
Duâlar ettim hep, suskun dilimle,
Güç belâ vurduğum, kırık belimle,
Kazdığım topraktan seni dilendim.

Yokluğun bağrımı, yakar kor gibi,
Yüce dağ başına, yağan kar gibi,
İçimde bir heves, umut var gibi,
Gezdiğim yollardan seni dilendim.

Meyhaneler evim, sâkiler gardaş,
İçtiğim kadehler, benimle sırdaş,
Uğruna ettin de, yuvasız berduş,
Bezdiğim canımdan seni dilendim.

Gece döndü gama, ışıklar sönüp,
Karşımda hayalin, duruyor sanıp,
Elde kağıt, kalem, duvara dönüp,
Çizdiğim resimden seni dilendim.

Cevapsız sorular, ur beynimdeki,
Hasretindir yatan, bu koynumdaki,
Hicrânla taktığın, şu boynumdaki,
Çözdüğüm urgandan seni dilendim.

Bel: Toprak kazılan kürek.

Necati Şimşek - 27-06-2012