Ben Nazım değilim!
Bu yüzden;
Hikmetli sözler söyleyemem,
Memleketimi yâd edemem.

Necip milletimin,
Fazıl bir ferdi de değilim.
Kaldırımlarda yürür geçerim…

Ne İstiklali anlatabilirim
Ne de Çanakkale Şehitlerini,
Dedim ya Nazım değilim…
Ersoyluyum!
Lakin! Bu işin eri değilim.

Karacaoğlan değil
Karaca bir oğlanım sadece,
Kırık sazı elinde…

Ne Aşığım Veysel gibi
Yemen ellerinde
Ne de Leyla’nın Mecnunu
Bu hayat çölünde.

Fuzuli yaşıyorum işte,
Baki kalmayacak yazdıklarım
Dedim ya Nazım değilim…

Hayat bu gelir geçer, konan göçer
Kimi yer, kimi bakar
Kimi de benim gibi talihsiz erken açar.
Ne desem boş,
Anlatamıyorum işte
Kifayetsiz kaldı şiirim...
Dedim ya Nazım değilim!
Veli hiç değilim…

Keşke diyorum keşke!
Yunus’un elinde taşıdığı,
Odun parçası olsaydım.
Çünkü Taptuk’un kapısından giremezdi;
Odunun eğrisi bile…

Şükür!
Ne olmadığımı bana söyleyen
Molla Kasım içimde…
Ben buyum,
İşte ben buyum!
Nazım değilim…

Murat Canbolat