Sana benden yazılmış bir ’son’ olsun bu;
Seni anlatsın,beni söylesin ne olur!
Hiç bitmeyecek sandığımız rüyalardan uyanışlarımız
Ve kan ter içinde kalışlarımız olsun.
Biraz da gözlerimiz doysun ağlamalara;
Bu kez bulutlar sussun,
Biz konuşalım yaşlı dillerde...

Bize bizden kalan bir ’son’ olsun bu;
İkimizi anlatsın olur mu?
Sarılıp da uykulara daldığımız geceler konsun balkonuna
Ve yıldızlar rüzgara tutunsun;
Savrulsun tüm anılar,
Biraz da anılar tutuşsun...

Bana senden kalan bir ’son’ olsun bu;
Beni hiç hatırlatmasın ama,
Anmasın dudakların,dilin olur mu?
Geride kalsın bana ait ne varsa
Ve tüm yazdıklarım silinsin.
o kadar yorulmuş ki yürekler,
Biraz dinlensinler,bırak!
Sakın uyandırma sevdayı,
Uykusunda ölsün;
Hiç acı çekmesin olur mu?

Bize hayattan miras bir ’son’ olsun bu;
Ama kavgasına tutuşmayalım,
Bölüşelim iki yanından
Biraz sen al,biraz da ben ne olur!
Belki bu kez,
Bu da acıların ’son’u olur...