0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
911
Okunma
Yürüyorsun, ömür ipin takılmış bir dala
Sökülüyor, üstüne giydiğin zaman
Çıplak kalıpta ara büründüğün an
Arkandan seslenen gürültüyü, alır götürür sala
Yalan söylemişler kandırmışlar dediğinde
Olan olmuş biten bitmiştir, zaman geri gelmez
Her gece, ölümle yaşamın eşiğinde
Nefes kadar canlı yarınlar seslenmez
Nasıl yaşarsan yaşa bu hayat bir ütopya
Nasıl görürsen kendini ordasındır
Açken oturduğun o şen sofraya
Tokken bir nefret gibi dargınsındır
Hepimiz bir düzdeyiz, istikamet aynı
Neyin derdi bu sendeki zulüm
Hayat dediğin o ışık tayfı
Azrail’in kestiğin bir kördüğüm
Dolaş yalanın sokaklarında
Terle çıksın içindeki pislikler
Bu labirentin son duvarında
Aldığın tek duş hepsini temizler