Yangın yeri her yürek, su acziyle meşgulken
Harman ki alev alev yutuyor merhameti!
Kendi halinde fakir şükredip duran kulken
Kaç yürek daha öder bu anlamsız diyeti?

Görünmez duvarları yumruklasan ne fayda
Asıp kesenin aklı hep yiyeceği payda
Kimisi salınırken som altından sarayda
Sanır mısın vatanı korumaktır niyeti !

-’Fakir edebiyatı senin bu yaptığın’ der
’Vatan bayrak da neymiş dünya köy kadar bir yer
Din dil ırk ayrımını yok sayalım birader’
-Peki silah satana bu neyin kutsiyeti (!)

Hangi vatan aşığı fedadır canım demez?
Hangisi şerefiyle vatan borcu ödemez?
Kimse haksız talebe müsaade edemez
Can almaksa hürriyet, kaldırın hürriyeti !

Şükür ki şehadetin ferahlığı var serde
Yoksa ana yüreği boğulurdu kederde
Harfsizdi haykırırken gözyaşıyla seherde
Dileyip cümlesine En Güzel’i Ru’yeti




Harfsizdi*