0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma
Aynı hayatın içinde barınma çabasındayken,
Farklı olduğunu düşünmeyle geçiyor ömrün
Belki farkında değilsin,
Belki de dikkate almıyorsun..
Ama eriyor bakışların günden güne
Dilin bile kemik bağlıyor
Susuyorsun ya aynılıkların içinde
İşte en çokta o koyuyor…
Zaman tersine işlemezken
Sen ters düz oluyorsun
Ağlamayı bile beceremiyorsun,
Hala gözyaşların o küçük çocuğu,
Taklit eder gibi,
Taklidin bile aslını yalanlar gibi…
Bana uçmayı öğretmedi hiç kuşlar
Zaten kanatlarımda yoktu
Hep kendi yer altımdan,
Seyrettim gökyüzünü…
Bazen yukarıya bakıp,
El sallamaktı hoş olan,
Ben beni unutmam,
Sen kendini hatırla…
Ve beni boş ver,
Ben belki uçamıyorum ama
Gidebildiğim yere kadar özgürüm…
