Halka açık yerlerde arardı benliğini
Kim bilir belki bir duyan, bir gören olmuştur
Susarak konuşurdu, en kalabalık yalnızlıklar içinde
Hoş zaten kimse bir şey de sormazdı , adresten başka

Toprak kokusunu çok severdi, babasını da öyle
Babası da sever miydi onu şimdi böyle görse
Annesinin sözlerini düşünürdü sürekli
“Babanın kemikleri sızlıyor.”
Ne yapmıştı ki hayatta olmayan çok sevdiği o adama
Sevmiyor muydu acaba artık babası oğlunu, oğlunun onu sevdiği gibi

Ben, kendim ve bir başkası
Bir bütün olmak için eksik olan ne
Arayışlarına bir çare bulunurdu elbet
Ama her aşındığında tekrar tekrar yama yapmasaydı düşüncelerine
Belki daha kolay olurdu her şey
Babası da severdi onu kim bilebilir

Sonra aynı sokaklar da
Aynı caddelerde yürüdü
Hala arayışlarına cevap gelmemiş olsa gerek

Bazen bu şehir soğuk olunca
Bende seni ararım eksik benliğim de
Bulur muyum bilmem