Bakir ölümlerimiz var bizim,
İnsan eli değmemiş
Göz gözü görmeyen bir diyarda,
Karanlığa yenik düşüp toprağın bağrında perçem vermiş!

Sulanmamış çiçeklerin, çınarların gölgesinde barınma çabası gibi
Baş gösterir göstermez, başına göz diker gaddar insanoğlu
Yaşamayı yol kenarından geçen bir kamyonun kasasına yüklemişler,
Sırtında kamçı izleri, tan ağarmaz bu diyarda sen yürü,
Yürü ki, şaha kalkmasın duyguların,
Otur büyüt içinde,
Kor olsun, ateş olsun, ama yanmasın,
Yakmasın cennete kök salmış dallarını,
Kimliğini, ayın mabedinde gizle,
Gizle ki görmesinler gündüzün şerrinde niyetini…

Toprağa karışmamış iyi niyetler besliyoruz, tavan aramızda,
Yan gözle bakılmamış sahte yüzler saklıyoruz hala eskiden kalma,
Biriktiriyoruz günahlarımızı tanrının iki göz odasında,
Ve büyümüyor çocuklar bu diyarda!
Büyütemiyoruz,
Büyütmüyorlar!