17’sine yaklaşmış ömür...
Basacağım bile belli değil...
Yeni sayfama damgamı...

Oysaki daha hayallerim var...
Aydın olacaktım daha...
Bilgini edebiyatın...

Kendimi aşkın oyununda buldum...

Dediler ki duygular;
Sen ebe ol...
Yani sen aşk...
Tamam dedim isteklice...
Sayının tıntın kalacağı kadar,
Gün saydım...

İlk aşkın oyununa başladım...

Bakınmıştım...
Çoğu duyguyu görüyordum,
Yerlerinde...
Görmezlikten geliyodum...
Sevgiyi arıyordum çünkü...
Buram buram,
Sevgi istiyordu,
Bu aşk benliğim...

Buldum sevgiyi...
Sobe ettim...
Kalktı sevgi yerinden...
Sevgisini bana nakil etti...
Hepsini...
Aylar boyunca mest ettim,
Benliğime...

Sevgi vardı içimde...
Hassas,kırılgan,duyarlı oldum,
Hayata şimdi...


En önemli duyguyu bulduğum için,
Diğer gelecek duyguları,
Kabullenmeliydim...

Daha dikkatli aramaya başladım...
Diğerlerini...
Hangisi gelecekti önce?...
Bu soru çakılmış çivi gibiydi,
Beynimde...

Şüphe beliriverdi önümde...
Hayır,HAYIR!!!!!
Diye inledi ruhum...
Oyun buydu ama...
Aşksam ben,
Kurala uymalıydım...

Şüpheyi sobeledim aheste aheste...
Şamar şamar iniverdi içime şüphe...
Ve sevgiyi körükledi...
Her şeye şüphenin içsel gözüyle,
Bakar oldum...
Parlak ışığım sönüverdi...
Korkar oldum aşktan...
Oysaki aşk bendim...

Arandım şüpheyle sonraki duyguyu...
Sonra şimşek gibi kaçmak istedim...
İhanetin çakmak gözleri,
Bendeydi çünkü...

Onuda sobelemiştim işte...
Başımı eğdim...
İhanetin acı kanı,
Damarlarımda şah oldu...
Öfke oldu aşk...Nefret oldum ben işte...
İhanete ateş püskürüyordum...


Sevgi ise ağlıyordu içimde...
Ben aşk ise,
Bitmişti zaten...


Herkese nefret olmuştu aşk...
Herkese acır...
Herkese sinir...

Ayrılık çıkageldi...
Ağlar oldum artık...
İhanetin gözyaşlarla silindiği...
Şüphenin gittiği...
Sevgi ise içimde kırıntıydı...

Tek olan aşktı...
Tek olan ben...


Ayrılık oldu içimde...
Hala sevgi varken...
Hala aşk varken...


Üzgündüm...Ayakta duramıyordum...
Ayrılık hasret oldu içimde...
Onu bekledim senelerce...


Ve en korkuncu çıktı en sonra...
OLMAZ!!!!!!
Diye son gücümle haykırdım...
Yalvardım yakardım...Dinlemedi...
Kaçmak istedim...Kaçamadım...
Çünkü bu ömürlüktü...
ACI...
ACI...
Allah kahretsinki acıydı işte...
Yakaladı...Bütün acısını bana batırdı...
Ahhhh...Dedim...

Yandı...Canım yandı...
Aşkım yandı...
Sevgim kül oldu...

Ve ben aşk...
Oyun sonunda acı oldu...

Dedim ki duygulara,
"Tekrar yapamazmıyız?..."

Olmaz dediler...
1 keredir bu oyun,
İnsan hayatında...

Sen doğru kullanmadın...

İlk sevgiyi istedin...
Ama az almalıydın sevgiden...
Sonrasında kurtarıcın olacaktı...

Zaten aşktın sen...
Zaten sevgiydin...


Diğer duygular körükledi işte seni...
Tuzaklarına kaldın...

Haklılardı bilemedim kıymetini...


Ve hayatımda,
Artık acıyla yaşayacaktım...

Aşk saklambacı beni acı ebesi yaptı...

Yinede onun için yaşıyorum...

Yinede,


Vivo per lei da quando sai
La prima volta l’ho incontrata,
Non mi ricordo come ma
Mi è entrata dentro e c’è restata.
Vivo per lei perché mi fa
Vibrare forte l’anima,
Vivo per lei e non è un peso.

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer...)
SİNEM ÖZAŞGIN...