İn cin top oynuyor bahçede
Top pamuktan, ses vermiyor
İn de cin de görünmez
Bakanlar anlamıyor hiçbirşey
Tek ben biliyorum
Boşluğa saklanan hayaletleri
Ve hayal ettiklerini


Boş bir ekrana bakar gibiyim yani
Görünürde.
Kumandası kaybolmuş,
Tuşları silik,
Hatta ev bile yokmuş üstümde
Odalarına gizleneceğim.


Biraz daha sessizlik lütfen!
Damarlarımda dolaşan kanın varlığını
İspat etmeliyim kendime.


Gökyüzü masmavi bak!
Ağaçlar yemyeşil
Ihlamur taşıyamıyor çiçeğini
Saçımıza solgun taçlar bırakıyor
Solgun ve mis kokulu
Özlem gibi, özlemek gibi yani
Peşine takılıyorum kokunun
Yoruluncaya dek geziyor bahçelerde hafızam
Sonra parmağını şıklatıyor birisi
Ufak bir sendelemeden sonra
Ayıyorum
Aynı yerdeyim.
Aynı yerdeyiz.
H i ç i z!


Başka bir arzunuz , diyor şakacı bir ses
Özlem seansımız bitti bugünlük
ayrılığı kabullenme seansımız uzun sürecek
yarın ve daha sonraki günler, yine bekleriz.