Boğazımda düğümleniyor sözler;
Hayattan neden zevk alamıyoruz,
Hayat neden hep mutlu olanların yanında?
Hayat neden bizden uzaktasın?
Neden mutluluğu uzakta paylaşıyorsun?

Hayat neden oynuyorsun bizimle?
Neden mutluluğu bir elinle veriyor,
Bir elinle alıyorsun;
Bizi neden mutluluk kervanına katmıyorsun?
Yaşama hevesim kırılmamışken;
Neden hevesimi kırıyorsun?

Kalbimdeki fırtınalar ,susmuşken;
Gözyaşlarım hazır dinmişken!
Neden ,neden ,yüreğimi dağlıyorsun.
Benim yüküm, sana bukadar mı ağır geldi?

Dünyada okadar mutlu insanlar varken;
Seni dolu dolu yaşıyanlar varken,
Söylesene hayat!neden ben sana ağır geldim.
Benim yükümle ağır geliryorsam sana;
İndir artık sırtından daha fazla kamburlaşma!

Alışmışım ben senin tokadını yemeye;
Alışmış benim gözyaşlarım akmaya,
Denizlere, deryalara sor beni.
Okyanuslara nasıl ağladığımı sor beni!

Ben istemem artık senin yükün olmak;
Varsa tırnağım başımı kaşırım,
Yoksa bu diyardan giderim.
Yiyecek ekmeğim seninleyse de;
Amenna !!!!

Songül derki;
Hayat sen herşeye rağmen güzelsin!
Hayat sen herşeye değersin!
Hayat ,yine sen varsın ruhumda
Aldığım nefes, soluduğum hava
Hepsi sende be hayat ......
Hayat sen yalanda olsan yaşanmaya değersin.

ŞİİR:Songül boska özgün
(ağlayüreğim)
tarih:18.06.2012
Sinop Merkez

’’Hayat, hareket, hareketsizlik ölümdür. ’’( Levis Morris )