Yeşil ve mavinin buluşturduğun;

Plajında coşturduğun,

Suyunun sıcaklığı...

Uzun uzun sahilin!

Bizi bizden aldı.


Mekanının güzelliğine,

Rüzgârın savrulma sına...

Doğallığın özelliğine,

Hırçın dalgalarına;

Biz, Kandık sessizliğine.


Dünyanın dört bir yanından...

Sana geldiler senin için;

Anasıyla, babasıyla ve çocuğuyla,

Eşiyle dostuyla...

Sen, sen peki ne yaptın!


Her gün bir bir aldın ...

Kimini suyunda serinlemek için,

Kimini yorgunluğunu atmak için,

Nedir bu öfkennn senin?

Nedir bu intikamın senin ?

Kime kızdın da topla dın !


Sinop’ta bir Akliman...

Oldu bir Kara liman,

Durul artık bırak yaka mızı ;

Denizin de batsın !

Kumsalın da,

Sahilin Tatilcilere....

Mezar oldu .

Ne umutları vardı ,

Seninle kayboldu ....

Aldığını vermiyorsun;


Yeter artık bu kadar ölüm!!!

Anaların ,babaların...

Yürekleri yangın yeri oldu.

Sinop hani mutlu şehirdi ,

Sayende oldu kara şehir.....


Ne gurbette’kileri seçtin,

Ne memleketimde ki insanları;

Ara vermeden hepsini aldın.

Aileler sularında kayboldu!

Yeter artık yeter bu kadar acı.


Sinop’ta mahşer yeri oldu

Sinop’ta kara zindan oldu

Sinop’ta bize  mezar oldu

Sahilin de senin olsun

Limanında senin olsun

AK/ARA Liman!!!!!