bu gece;
ben yine kudurdum, vatanımın bu halinde
içimde, öylesine bir ağırlıklar var ki
isyanların içine düşüverdim sanki
cüssesi de, ne kocaman
pirler piri şahım, geliverdi birden aklıma
içim çalkalandı
çakılı kalıverdim, birden yerimde
nurlar doldu
yıldırımlar çarptı, miskin şu gönlüme

yakarken közlerimi, geçmişten çıkıp geleceğe
al renkler sardı da gitti, gözlerimi
kızarttı tümden ferini
kuruttu gitti, umutlarımı
Unuttuk mu ki, atiye geç kaldığımızı yine
Ellerime, şöyle bir baktım
Kirlimi, temiz mi diye

bir tutam hüzün girdi be içime
karamsarlık topluluğu, dondu da kaldı gecede
buz yağdı, sanki
yüreğimizin satirik bahçesine
parmaklarıma aldım, kara kalemi
bari faydam olsun diye
unutulduk, unutturulduk tüm değerlere
içimizde ki, kimlerle boğdurulduk
yazdım nah buraya; iplerimiz kimin- kimlerin, elinde yine

taşkındı bu fırtına; pes ettirdi de, pes etmedi zalim bir kere
kasıp kavurdu yurdumu, ateş düşürdü her bir yerlere
çığlık çığlığa
uğultular, beyinlere bir bir kazındı
bulaştı gece ve gündüzlere
iblisin dansının, ayak sesleri çökertti gönülleri
unutturuldu bile
yurt ve milletin kökten sömürüldüğü
çıkar ekildi çıkar, tüm saf yüreklere


acılar o kadar çok ki!
bak, küheylan gibi, şahlandım yine
sabah yaklaşıyor
ufuktan acaba bahtımıza, daha neler çıkacak
tedirginliğim, uyur mu bu millet yine?
saçlarım ağardı be kardeşim
çırpınışlarımın mengenesinde

köz düşer mi yine acaba, yüreğime?
yoksa aydınlanır mı ortalık?
tüm kaderleriyle kavuşur mu ki?
bu ülkem, huzuruna
kalmışız, halkımızın güzel hislerine
mağlup mu olduk?
yoksa galip miyiz biz, bu kahpe şirketlere?
bir tek imanımız, birde kuru azığımız kaldı elimizde
çekip gitseler,
oda yeter bizlere
hiç değilse, kavuşuruz kendi öz benliğimize…




(18.06.2012) AZAP…