Aşk kırık bir düş artık

Gündüze göz kırpıp geceye karışan

İflah olmaz duygular isyanda

Ne dindirir ki?

içimde ağlayan çocuğun gözyaşlarını


Uykuları haram etsem gözlerime

Can kırığı bir acı çörekleniyor yüreğime

Gölgeler süzülüyor sessizce odama

Beyaz kundağa sardığım ne varsa aşka dair

Alıcı kuş olup götürüyorlar göğsümden


Ölüm uykusuna yatsam

Rüyalarımda canlanıyor ölü ruhlar

Beyaz sessizlikte yürek tırmalayan

Tatsız ve acı bir kahkaha oluyorlar


Karabasanlar bölüyor uykularımı

Odamın sessizliğine karışıyor sessizliğim

Bir nefese muhtaç duvarlarım

Dert soluyor bağrıma

Camlara vura vura yağıyor keder

Bedenime ince ince kar taneleri düşüyor

Titreme nöbetlerime dualar karışıyor

Yüreğim burkuluyor


Mecalim yok yaraları sarmaya

Dilim dönmüyor ağzımda

Yıllar yılı tuttuğum orucuma

Tekrar niyetleniyorum

İstemiyorum artık

Kapatıyorum gönül kapılarımı

Beşeri aşklara

Sadece secdeye varsın alnım

Kirletmesin kötü ruhlar dudaklarıyla


Doksan dokuz ismine kurban olduğum

Rahmân adınla kuşat benliğimi

Bugün tövbe edip günahlarıma

İlahi aşkınla sarıyorum yüreğimi



Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)