Zehir satılıyor açık aşikar her yerde,
Kurbanlar can veriyor okullarda evlerde.
Suç sadece değil çocuklarda gençlerde,
Gelin savaşalım şerefsiz adilerle.
Bir kereden bir şey olmaz diğe başlar her şey,
Tiryaki olursun illete bırakamassın,
Gözünü bir açarsın ki yere yıkılmışsın,
Sonra bir daha asla ayağa kalkamassın.
En yakın arkadaşın bile düşmanın çıkar,
Anlamassın ilk sigarayı sana doğru uzatığında.
Kendini delikanlı adam olmuş sanarsın,
İt,çakal senin etrafına topladığında.
Ardından sokakta okulda kavgalar başlar,
Değerini kaybeder bütün arkadaşlıklar,
Dostlarını yitirir düşmanlar kazanırlar,
Bazıları da bunu marifet olarak algılarlar.
Insan dünayaya bir kere geliyor diğe,
Her çiçeğin tadına bakmakmı gerekiyor.
Bazıları nereye gittiğini bilmeden,
Telaş içinde uçuruma sürükleniyor,
Saf olanlar çabuk aldanıp kandırılıyor.
Ne vicdan var ne de şeref o insanlarda,
Melek gibi yaklaşırlar kurbanlarına,
Taa ki alıncaya kadar oltalarına,
İyneleri saplarlar ince damarlarına.
Karanlık bir boşluğun ortasında kalırsın,
Bir de bakarsın ki,kimse kalmamış yalnızsın,
Korkudan inleyerek bağıra-bağıra ağlarsın,
Hızını alamassın duvarlarla savaşırsın.
Eriyip gitmek hiç kimsenin hoşuna gitmez,
Ölüm ona yaklaşmak isteyeni es geçmez,
Velhasıl-kelam Allahtan umut kesilmez,
Ama durupta bekleyerek zafer elde edilmez.
Kafam dağılsın diye çekiyorum diyenler çok,
Doğru kafaları var ama içinde beyin yok.
Hayatın lezzetini alıyorlar sanıyorlar,
Onlar gibileri cehennemde yanıyorlar.
Unutturmaz derdi-kedri uyuşturucu,
Çaresi olsaydı gitmezdi bu kadar yolcu.
Söyleyin kimler bir gecede kurtuldu,
Savaşmaktan çekindirecek nedir korkutucu.