SAMYELİ ile ŞEBİNGÜLÜ
=
Sen güllerin sultanı ben de, garip Samyeli
Endamına vuruldum, çölleri aştım geldim..
Yüküm sevgidir benim, zannetme ki gam seli..
Hasretin cana yetti, bentlerden taştım geldim.
=
Dört mevsimin en güzel ay’ı güzel Haziran;
Bu gün arefe ise, yarın bayram hazırlan;
İlyas sende buluşur can kardeşi Hızır’lan..
Kıskandım bu vuslatı, hasetten şiştim geldim.
=
Cemreler bir bir düştü, köklerine can geldi;
Emdin suyun özünü, renklerine kan geldi;
Karakışı bitirdik, beklenilen an geldi..
Kutlu Doğum görmeye, uçarak koştum geldim..
=
Tomurcuğun goncaya, dönsün Ey Şebingülü !
Dallarına bülbüller, konsun Ey Şebingülü !
İçimde yanan közün, sönsün Ey Şebingülü !
Bir deli ırmak gibi köpürüp coştum geldim.
=
Sen yedi kere açıl, ben gülünü sayayım;
Düşürdüğün yaprağı yol heybeme koyayım;
Misk-i anber kokuna, söyle nasıl doyayım.?
Ocakta ki külleri, süpürüp deştim geldim.
=
Sultan diyorlar bana, soyumda yok böyle gen;
Allah’ın yarattığı,bir garip beşerim ben.
Varlığınla layıksın, muhteşem sıfata sen..
Sanma bir gece vakti, yolumu şaştım geldim.
=
Çiçeklerin sultanı, sensin Ey Şebingülü !
Çukur gamzede yatan bensin Ey Şebingülü !
Muhammed’in soyundan gensin Ey Şebingülü !
Şebinkale içinde yollara düştüm geldim…
=
Safiye SAMYELİ /
12.06.2012 DENİZLİ