HİSSET SADECE....

Elini kalbimin üstüne koyarsan eğer,
Duyacaksın can hıraş atışlarını...
Kanadı kırık kalbimin,
Sanki dalları budanmış,
Beyaz bir güvercin kanadı...

Sorgusuz sualsiz dilinden çıkan,
Kurşun sözlerden yaralı,
Kırk parçalı değil kalbim,
Yıkılmış enkaz yığını,
Yüreğinin depreminden kurtulmayalı.

Severken her şeyiyle sevmeli yari,
Öyle okyanus gibi derin,öyle dağ gibi yüksek olmalı ki;
Altında kalmalı sevdiğin.

Kalbimin kor alevinde köz misali yanarsan bir gün,
Ateşten küle dönersin,
Sevdanın mahşer gününde,
Yasaklı bir aşkın kazanında,cehennem ateşiyle.

Kalbe söz geçer mi sanıyorsun ?
Sakin denizin mavi dalgalarına inat,
Kalp hiç durulur mu ?
Hiç sakinleşir mi göl misali.

Ey kalbim !
Hasretim rengine mavi mi kara mı desem ?
Yoksa hoyrat rüzgarlar mı beni dört bir yana savuran ?
Bir gün olsun dinmeyen gönül penceremden sızıp
Dünyayı bana zindan eden,
Yasak bir sevda peşinden küle mi dönsem ?

Gönlümle boğuşurken
........gündüzden geceye baş edebilmek için,
Kalbime soğuk yalnızlıklar çöktü.
Akşamın,siyah örtüsü gibi..

OSMAN ÖZTÜRK
EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABINDAN...