Bir acı haber ki yayıldı yurda
Kesildi “Mektuplar Hasan” ağladı.
Ne hoş türkü idi kuşa ve kurda
Öksüz kaldı ah “Mihriban” ağladı.

Son asrın şairi dünyadan göçtü
Yok oldu aniden kuş olup uçtu
Dünya rıhtımından sessizce geçti
Limanlar şehirler meydan ağladı.

Vakit gelip yaprak döktü söğütler
Yola düştü Alperenler yiğitler
Aşıklar toplanıp yaktı ağıtlar
Bangırdadı teller ozan ağladı.

Şairlere örnek idi hayatta
Tarih sayfasında Edebiyatta
Hayranları kusur etmez biatta
Eş dost, çoluk çocuk, ihvan ağladı.

Rahat ol Üstadım davan yaşıyor
Turan ülküsüyle sevdan yaşıyor
Çağ henüz bitmedi devran yaşıyor
Asuman ağladı canan ağladı.

Aşık Adnan der de ne büyük elem
Bekle ki Üstadım yanına gelem
Mürekkep tükendi yazmıyor kalem
Mevsim sona erdi hazan ağladı.
10.06.2012
Adnan KARAMAN
ihvan:yakın akraba,eş dost