Hep mi yarım kalacak böyle umutlarımız
Ne zaman bizi de taşıyacak semadaki bulutlarımız


Niye hep mahzun hep karamsarız
Niye kendimiz dışında herşeyi umursarız


Daha ne kadar akacak tebessüm ardındaki gözyaşımız
Nereye kadar zehir olacak yenilen ekmek ve aşımız

Ne kadar bahane edilecek göz üstündeki kaşımız
Kaç yarım sevdaya kurban olacak başımız

Ruy -i arz mi küçüldü yoksa sığmayan nefsim mi
Beni ızdıraba boğan zaruri aldığım nefesim mi


Semadaki yıldızlar üstüme düşüyor durdurun
Hayatın manasını ölmeden birine sordurun


Bakın çekilen denizde karaya vurdu balıklar
Saplandı bir vize gibi kör taşlara kayıklar


Bak topraktaki kemik bile ateşe geldi alevlendi
Bir taraf kururken cihanda diğer taraf sellendi

Peygamberin çıkmış evinden seni çağırıyor koş
O ’na koşabilmek Ya Rabbi nasıl da hoş


Bir de Hakk’ın kulum demesi yok mu, sevinçten çıldıracağım
Cemalini görebilmek mi, ben düşünle aklımı kaçıracağım