Yumulmaya yüz tutmuş bir gülün ahüzârı,
Bülbülün sinesine düşürürmüş o nâr’ı.

Nevbaharlar tükenir gül’ünde geçer çağı,
Ağyâra meyil verme tarümâr eder bağı.

Ey bülbül gel ağlama figân etme boşuna,
Gülü el’de görmüşler gitmeyecek hoşuna.

Tomurcukken koparıp göndermişler birine,
Seher vakti dök artık gözyaşını yerine.

Hâni senindi güller katre katre açarken,
Gülistân cennetindi ışığını saçarken.

Her makamı denedin duyurdun mu sesini,
Hüzzâmda karar kılıp verdin son nefesini.

Kimin haberi oldu bağbanın mı bağın mı,
Hazân mevsimi gelmiş yoksa bu son çağın mı.

Sevme desem boşuna seveceksin bilirim,
Yüreğin de diyor ki ben her bahar gelirim.

Sevdân ölümünedir bir baharlık ömrün var,
Gülgüğünü görmedim ahüzârın aşikâr.

Sen vefâlı sevgili gül açarken bi-vefâ,
El sürünsün yağını sana düşerken cefâ.

Renklerine aldanma ökse kurmuşlar sana,
Ateşte açan güller acımazlar ki cana.

O bağ ki bu âlemde İrembağı’na eş’dir,
Nice Belkıs’lar var ki Süleyman için düş’dür.

Fecr’in karanlığında gül dibindeyken nâ’şın,
Son nefesi verirken kurumamış gözyaşın.


tek kelimeyle muhteşem söyleyecek kelime bulamıyorum
bu şiir ve bu şair ancak tebrik ve takdir edilir kaleminiz
ve yüreğiniz hiç susmasın efendim saygılarımla

O bağ ki bu âlemde İrembağı’na eş’dir,
Nice Belkıs’lar var ki Süleyman için düş’dür.

çok beğendim.harikaydı.saygıyla kutlarım...

bu çalışma tam deminde hayranlıkla okudum teşekür ederim yüreğinize saglık kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan

güçlü bir kalem etkili bir anlatım yürekten tebrikler.

Fecr’in karanlığında gül dibindeyken nâ’şın,
Son nefesi verirken kurumamış gözyaşın.

TEBRİKLER SAYGI VE SELAMLAR

kendimi edebiyat dersinde olduğum kadar inanın mutlu hissettim