0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
Okunma
Bu misket limonu yapraklarının doğal semizliği! –
Kiliseye yürür ağaçlar, budanmış yeşil bilyeler misali.
Papazın sesi, cansız havada,
Karşılaşır girişte mevtayla,
Seslenir ona, tepeler yuvarlanırken ölü çanın çınlamalarıyla;
Buğdayın ve ham toprağın bir ışıltısı.
Bu rengin adı nedir?
Güneşle onmuş kabuklu duvarlardaki eski kan,
El ayak köklerinden eski kan, yanmış yürekler.
Siyah cep defteriyle dul kadın ve üç kız evladı,
Gereklidir çiçeklerin arasında,
Sarıp sarmalar yüzünü ince keten misali,
Tekrar sermek için değil.
Yapay gülücüklerle solucan yeniği bir gökyüzü,
Geçerken bulut bulut.
Ve bir tazeliği yayar gelin çiçekleri,
Ve ruh bir gelindir
Sessiz bir yerde, ve damat kırmızıdır ve unutkandır, cansızdır.
(1962)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
