Sen benim dilimdeki en güzel şiirimi çaldın
Duygularımın en ücra köşelerini dahi istila ederek yaşadın
Nereye baksam sen vardın
Yaşanmamış bir anı yaşarken bile
Seninle yaşamışım gibi yaşardım
Çünkü beynimdeki ana merkezde sen vardın
Bu yüzden kaçmak imkansızdı senden

Meyhanenin loş ışıkları vururken gözlerime
Yansımalar başlar soluğu kaldırımlarda alırdım
Ve o an bir kez daha kaybederdim ümitlerimi
Bir kez daha sönerdi umut ışıklarım


Bana yaklaşma ne olur
Tükenmişliklerime alışmışken bu kadar
İliklerime en ücra genlerime kadar işlemişken
Sevdanın en öldürücü zehrini aşılamışken yüreğime
Bana yaklaşma ulan
Ecelinemi susadın sen

Ben hayata bir serçenin parmağından tutunurken
Bu gece gelerek ömrümün tamamını
Geçmişimdeki bütün senli anıları
Her şeyi bir kenara bırakta
Seni silmişken yüreğimden
Aşkın bitmişken kalbimde
Sen gelmiş affet beni diyorsun ya
Ben seni affedemem artık
Çünkü bu serçenin parmağı ikimizi birden kaldıramaz
Bu yüzden bana yaklaşma ne olur
Bitmiş bir Masal gibi
Son noktası konulmuş bizimde sevgimizin....

doğaçlama bir çalışma dilerim beğenirsiniz...