0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1444
Okunma
Seni satır satır yazıyorum,
Yüreğimin soğuk duvarlarına.
Önce bakmaya kıyamadığım gözlerini çiziyorum
Ve ağlıyorum…
Ve sessiz konuşmalar başlıyor aramızda
Sensizliği anlatır gibi.
Hıçkırıklar düğümleniyor boğazımda
Akan her yaş acı veriyor,
Sensizlik kokuyor.
İntiharın eşiğinden dönüyorum.
Yaradanımdan korktuğumdan…
Ne zaman aklıma gelsen
Kaldıramayacağım bir ağırlık çöküyor üstüme
Sensizlik çöküyor.
Sabahları tebessümle uyanıyorum
Sanki hiç gitmemişsin gibi
Benzen de! Öyle uyanıyorum ki !
Bedenim sensiz göçük altında kalmış gibi…
Ahmet ÇORUKLUĞ
5.0
100% (1)
