geliyor musun?
ayak seslerini duyar gibi oldum.
usulca gel arkamdan,
ellerinle kapat gözlerimi
cevabını bildiğim o soruyu sor
kimim ben?
hayatsın...
çok yıl geçmiş olsun aradan
yüzümde sensiz geçen,
her yıldan bir çizik
dizlerimde ağrısı,
yokluğunun
ellerin hep aynı
bir yuva gibi sıcacık
sen hep aynısın
son gördüğüm halinle,
ilk gördüğüm halinle aynı
aşık olduğum halinle...
dizlerini dizlerime değdir
dağlar kavuşur belki,
kuru ağaçlarda eğilir kim bilir
gözlerini gözlerime değdir
kıskandır yıldızları,
yakamozları
ve ay ışığını kıskandır
ahh işte sen!
gittim sandığın yerdesin şimdi
nasıl özledin mi bari
kimsin sen?
hayatsın...
yanımda kal bu kez
çok vaktim yok
bekle biraz daha
gün turuncu,
ben sarı,
sonbahar gibi kahveye çalan sarı
dur ama
korkuyorum düşecek başım
omuzlarınsız boşluğa...