0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
979
Okunma
geçenlerde ortak bir arkadaşımız
seni sordu,
nasıl dedi?
dondum kaldım,
hatırlayamadım
adını hatta adının baş harfini
meğer benden ne çok şey almışsın...
ama gözlerini unutmadım hiç
saçlarınıda ve ellerinide
hepsi aklımda
gittiğimiz yerler
onlarda hala yerli yerinde
belkide bizi bekliyorlardır
ya da benimki çocuksu bir umut,
kimbilir daha kaç sevgili
oralarda ayrılıp,
oralarda aşık olmuştur
hepsi laf oyunu,
sadece mekan sahipleri zengin olmuştur...
sahi adın neydi?
bana sorsan aşk derdim
hatırladığım tek şey bu
aşk;ekmek içi gibi
el yakan,
çatılardan sarkan buzlar gibi
iç donduran...
biz Tanrının kulları
isimlerin bir önemi olmalı mı?
toprak olsun hepimizin adı
sen toprak ol,
ben toprak olayım
ve ne gariptir ki aşk;
’üç’ harfi olan
’iki’ kişinin yaşayıp
’bir’ kişiye ihalesi kalandır...
