kaç devrin mesuliyetini yıktılar üstümüze
anlayamadık nasıl geçilir körpelikten olgunluğa
son dikili taşlarımızda doğum tarihi
bin defa öldük kör lamba diplerinde
her şey gözümüzde kaldı
üstadım; neden nü şiirler yazmak yasak bize


tasarlanmış hayatlarımız kelam kaldı buz üstünde
ilahlar fit verdi sanki deli kanımıza
kaç defa selamladık yerden çıra’sı bile yanmayan
yoksul hanedekileri
yoksa; bu kasatura izinin sırtımızda işi ne


doğuştan mı halımızı hal, yolumuzu yol eyledin
güman’ın olmasın
yüreğimiz binboğalar ermiş’i
selamını aldım da bu gün bir bektaşi’nin
zındıklık geldi aklıma
yarenlik olsun diye söyledim


anladım ki
el alanlar urallar horasani’sinden ağır otura dik dura
yordam bile sofralarda
al kuşak kuşana beline
kös vura diline
göz kaydırmaya yoldaş’ına


hadi
bu talan devri de yıkın üstümüze
katalizör kadar azalmışken üstelik
ne hokkalar sakladık sazlık göl diplerine
bilmem; meal’i yeter mi bir elifine



nü şiirler yasak bize





kasım