Cümleye açıktır bu kutlu kapı
Nefeste âfiyet bulmaya geldim.
Gönüller ehlinin yurdu bu yapı
İzniniz olursa kalmaya geldim.

Düşündüm: “Sen misin, var eden seni?”
Düşündüm, doğada binbir deseni
Düşündüm, yokluktan dolduğum beni
Gururu yerlere çalmaya geldim.

Marazî hayattan sağalmak için
Mâneviyâtında yoğalmak için
Huzûrda sorgusuz boğulmak için
Nûrânî deryâna dalmaya geldim.

Arayış bitmiyor dertlenen serde
Düşünce yelkeni sonsuz seferde
Sorumun yanıtı; bastığın yerde
Havandan suyundan dolmaya geldim.

İyi, güzel, doğru, erdemin aşı
Hoşgörü, tevâzû, şefkat kumaşı
Hülâsa senmişsin duygu nakkâşı
Fırçanla ağlayıp, gülmeye geldim.

Kökümden biç beni, öğütle öğüt
Aşk elinde yoğur bezemi büyüt
Çilende pişeyim benliğimden tüt
Sofranda katığın olmaya geldim.

Taş kalbe sızarsın; özünden çatlar
Düşmanlık savuşur, hırs ise patlar!
Ağrılar, sâdece sende rahatlar
Terkibine canı salmaya geldim.

Ne güzel söylemiş bizi var eden
Âlemi olduran yegâne neden
İzninle güç kudret kazanır beden
Yunus’ça kadrini bilmeye geldim.

Susuzluğu alır ocağın nârı
Külüne kalırmış ateşin kârı
Dinermiş âdemin dünyâ efkârı
Derdinle dertlenip ölmeye geldim.

27.05.2012 17.17
29.05.2012 16.30

Salih ERDEM / AYDIN