Kıymetini bilmeden geçtin sevgimden.
Bitti her şey, ne diye ağlıyorsun ki?
Dünyamı alt üst ettin, koptum kendimden.
Sen vicdandan, haktan ne anlıyorsun ki?

Hiçbir sevda kıpırtısı yoktu kalbimde.
Tutunmuştum bir umuda senle birlikte.
Vakti gelip deli gibi sevecektin de;
Sevilmeyi, aşkı ne biliyorsun ki?

Ağladıkça acı bir senin mi oldu?
Oysa yarınlarda gülüş nasıl da boldu.
Gülümseyen gözlerin çürüdü, soldu;
Ayrılmayı kolay mı sanıyorsun ki?

Sana yaban bir sevda sarmış kalbini,
Başka eller tutuyor minik ellerini,
Yeni bir ten saracak artık tenini,
Git sen de daha neyi bekliyorsun ki?

Yemin olsun gözüm yok mutluluğunda;
Hayırlara var bu kör yolculuğunda.
Görürüm yeni yeni hakkı buldun da,
Bana çarpmaz kalbi ne dağlıyorsun ki?

Haykırıyor pişmanlık tüm sözlerinden.
Belli olur hicabın her bir halinden.
Bana pay verme -kalsın- yüce sevginden
Bitti, ben yokum; sen kimi seviyorsun ki?