Bir şiir yazdım
Kıtaları doldursam, bitmez kıtaları
Ne çokmuşsun bende meğer
Ne çok birikmişsin
Ne çok hasretmişim sana
Ne çok beklenmişsin

Adını bilmediğim zamanlarda başlamışım seni sevmeye
Senin varlığını bile bilmediğim zamanlarda hem de
İçimdekinin sen olduğunu bilmeden sevmişim kimi sevmeye çalıştıysam
Her sonraki sahte sevgilide bir öncekinden iz ararken
Meğer senin "var"ını bulmaya çalışmışım her yenisinde

Gözlerini okuduğum herkeste
Senin bakışlarını aramışım
Konuşmasında senin nefesini solumuşum
Olmamış bir türlü
Susmuşum

Bilmemişim dolu dizgin sana koştuğumu
Terime havlu koyanda dinlenmişim soluklanana kadar hep
Her sonda içtiğim soğuk suda aymışım aradığımın sen olduğuna
"Bismillah" deyip tekrar çıkmışım yola
Her çıkmazla biteninde , çektiğim besmeleye sövmüşüm

Yılmadan, yeni yüzlerde aramışım yüzünü
Yeni seslerde duymaya çalışmışım sesini
Her yüz yabancı çıkmış sabaha
Her ses çatallı
Susmuşum

Bir şiir yazdım
İpek böceğinden katar gibi kelimeler
Mısra başı dut yaprağı gözünmüş
Mısra sonu ipek kozası kalbin
Mısra başı usul yavaş bir tırtılmış
Mısra sonu kelebek kanadı rengin

Kalabalıklarda geçirmişim sana kadar ömrümü
Ne kadar çok varsa başlanabilecek bilmediğim
O kadar sen olma ihtimali vardı her yeni sevilenin
Kalabalık, karanlık bir umuda çalmış her seferinde
Elimde gözümün ferinden bir mum dalmışım derinine mahşerin

Bulamamışım ne bir izini, ne seni
Gözlerim dolmuş, hislenmişim
Kucak açmış bazı beni soranlar
Selam verip geçmişim
Susmuşum

Bir gece karanlıkta bir çift gözün ardında rastlamışım sana
Sen olduğunu bilmişim, fırlamışım yerimden bir heyecanla
Sabah olmuş sana varana kadar adımlarım
“Tam buldum; bu sefer de geç mi kaldım?” diye çekinmişim
Neyse ki gün ağardığında kalmamış bir şey korkacağım

Sarılmışım eteklerine ürkek bir çocuk gibi
"Elimi tut" demişim, tutmuşun sen de, sevinmişim
Kulağımda yankılanan sesim kesilmiş
"Neredesin?" diyen
Susmuşum

Bir şiir yazdım
Buram buram kokun sinmiş mısraları
Her halinde “sen”i anlatan sesler
Her kelimede "sen"i demişim
Her satıra "sen"le başlayıp
Her satırı "sen"le bitirmişim

Bir şiir olmuş aşk kalemimde önce
Sonra yüreğimden kopup gelen bir şarkı olup çıkmışsın dilimde
Ezgisi olmuşsun şiirimin
Aşk anlamını bulmuş ezgisinde
Hem de avaz avaz
Çalmışım
Söylemişim