Baba ! Bu gün üşüyorum
Karda kaldım haberim bile yok

Üstüme beyaz gelinliğimi örtte gideyim
Babam...!

Yorganımı örtte sıcak odamda
Bir buse verde gideyim babam
Hey baba üşüyorum ayazda bırakma

Nolur sarıl bana da sonsuz huzurunda uyuya kalayım
Dur baba ! Bak beyaz gelinliğime bir çamur daha sıçradı

Yavaş git babam yetişemez oldum dermanım çözüldü
Dert deryasına...!

Gün ışığına bir damla gözlerini arala da yaşama
Sevincim olup çisil çisil düş babam

Bırakma beni terketme yapamam sensiz çaresiz
Kalkta beyaZ çukurundan artık küstürme beni
Sev beyaz tomurcuğunu.sev beyaz güvercinini...

Hep böyle derdin ya sadece derdin ya
O bile sevda bulutum olur,yanlızlığıma yoldaş olur,
kulaklarımda name olur,sen olur,ben olurdu da yeter sanardım bir ömür boyu

Ayrılıklar zor baba
Bu gün de üşüyorum bak!

Ellerimi ellerine al da her zaman ki gibi
Cebine koy babam
Artık
Ölüyorum...!

Hayallerimde görüyorum hep seni
Akan göz yaşlarıma dokunup
Son bir teselli bile vermiyorsun

Kaytan bıyığına bir ak daha düşmüş
Haksızlıklara boyun eğmiş de
Savrulup küllerin
Bir nefes bile olamamış dudaklarımda

Şimdi sonu doyumsuzca yaşarken
Sen giderken,gelirken
Seni annemle ekmeğimize katık yapıp
Son demimizi alırken
Şimdi sadece gözlerimin ötesinde düş olurken
Dokunupta dokunamadığım tek gerçeğime
Güzel anam
Hey babam


Dalmış yine uzaklara cıgaraya sarmış da
Savurup küllerini
Geceye dolunay olmuş babam

Şapkasına bir avuç hicran dökmüşte
Gitmiş bilinmez sonsuzluklara
Pusulamızı kaybettik
Dönüpte ara babam


Ağlama
Ağlama


Beni de yorma, az kaldı yorma
Bak kızında geliyor
Bitecek bu hasret

Üzerime bir avuç toprak atılırken
Sadece sen olacaksın
Kıyıda,köşede,yanımda

O toprak bedenimi,sen ise ruhumu
Yarım kalan aradığım boşluğumu
Sendin ,buldum babam

Hep kanmışım yüzlere
Belkide sen sanmışım,Avutmuşum kendimi
Bir bebeğin ninni dinlerken erdiği beyaz mutluluğa
Saflığıma ver babam

Affet beni!!!
Yalan gözler de seni mi aramış ruhum
Ben bile bilemezken dokunduğum her ten senin değildi anladım,
Yoruldum,
Bıraktım sevdamı, sana döndüm


Bir daha mı tövbe, affet bu ihaneti
Senden gayrısı yokmuş
Anladım babam...

Sen görmüştün yanlışımı
Uyaramadın
Yanarken
Çünkü sende de garip hayat izlerinden kalmıştı
Söküp atamadık belki de
İkimizde bur da hata yapıp
Sen beni,bense seni bulamadık

Anlayamadık hiç mutlulukları
Değer verip kaldıramadık sandığımıza
Çıkarıpta onun kokusunu
Hiç alamadık...

Belki de bundan bu kadar yalnız
Bu kadar iştahsız
ve bundan duygu selinde boğulup gidiyor
Beyaz güvercinin...

Şimdi ise senin yaptığın en kolay şeyi yaparak geliyorum yanına
Sessizliğin sesinde bir cıgara daha son bir elveda derken
Yoksa sana merhaba mı !!!

Hüzne doğan tek kar çiçeğim
Zamanı gelmiş
Şimdi sürülüyorum
Nereye sürüldüğümü bilmediğim bir beyaz çukur var
İşte bu kadar basit
Sen yokken ÖLÜMM...