İşime yaramıyor bu muteber varlığım
Kazınmışken beynime katı kurallar
Uzatamıyorum ellerimi ve özlemle
Dokunamıyorum bir yüreğe mesela

/Takatsizim…/


Başım var, gövdem var, el ve ayaklarım
Ama ruhumu bedenimde bulamıyorum
Kim hapsettiyse çıksın ortaya!
Bedenimi bir heykelin bedenine

/Ruhsuzum…/


Ne dünyaya yarıyorum ne de ahrete
Çöküyor üstüme hepten hiçliğim
Oysa mini minnacık bir insanım
Nasıl kaldırayım bu hiçliğin yükünü!

/Faydasızım…/


Süslü sözlerim, lâl dilimin artığı
Hepsi yalan, düzmece
Ve dik duruşum, başkaldırışım
Yüzüme taktığım maske sayesinde

/Mutsuzum…/


Düşsem ortanıza, varlığımla
Çırılçıplak kalırım, lâllığım artar
Çünkü ben unuttum konuşmayı
İçimin dehlizlerine daldım dalalı

/Dilsizim…/


Ömrümün son demine yetişsin diye
İçimde bir aşk masalı yazma hevesi
Ama kursağımda kalıyor hevesim
Ne vakit elime alsam kalemi

/Kısmetsizim…/


Dilim, gün geçtikçe kördüğüm
Gözlerim dört duvara çivili
Öyle bir boşluk var ki içimde
İnsanın anasını ağlatıyor!

/Yarın-sızım…/





Saadet Ün-25.05.2012