29
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
1937
Okunma
şiirden öte geçmeye
ikimizin sesinden çoğul sesler
üreterek
katmerli dağ gülünden
görülmemiş güzellikte insan izleri
dokumaya
gözlerin kumaşın üstünde
papatya nakışlı
kaldırıp cümle çiçeklerin üstünü
benden öte geçmeye
tökezlediğim yerde
beynimin dikenine bile
hesap sormaya
şiirden ve çiçeklerden yapılmış
bir yerlere
insanların
boşuna değil ölmesi
can gibi kuşatır toprak
güneş kamaştırmış gözlerini
yüzeyini suyun
kanla işleniyor,
toprakla
kim savunacak gerçek nakışı
su götürmeyen
uzaktan bakıyorum toprağa, suya
bu böyle sürüp gidecek
ey umut barışla ört ayıbımı
bitsin savaşlar
bu böyle sürüp gitmeyecek !..
16. 4. 1992 / Nazik Gülünay