" Manşetlere taşınan bir ölüm olsun benden geriye kalan !
ve gazetelerin üçüncü sayfalarında kısa bir açıklama; iki kişilik ölüm.. "

Az önce beraberdik seninle..
birbirinin sıcağında kaynayan ellerimiz,
titreyen iki çift göz,
birbirine demlenmiş bakışlarımız..
Söylesenize bayan,
hala dün gibi değilmi ?

Birbirini seyreden hayaller coğrafyası bunlar biliyorum..
yavaş yavaş, uyanıyorum bayan..

Bugün,
Solumdan kalktım ilk defa..
Aylar önce terk ettiğin,
kendimden gizlediğim, bakmaya cesaret bulamadığım solumdan..

Bugün,
bugün öldüm bayan !
gözlerime perdeler indi, uzandım gökkuşağına..
parça parça ettim gökyüzünü,
olur ya bir umut, bir şans..
çıkmazmıydınız karşıma bayan ?

Evet...
İki kişilik öldüm bayan..
hayattan kaçarken, bambaşka umutlara tutundum..
Benliğimi saran, tenindeki her zerreyle,
kalbimi hunharca katlederek çıktığın hayatımda,
İki kişilik öldüm bayan...

Bir açıklaması olmalı,
bunların hepsi bir tesadüf olamaz, olmamalı...
Kim vermişti ellerinize idam fermanımı,
yüreğimi ellerinize kim tutuşturmuştu,
gözlerimi kim hapsetmişti gözlerinize bayan !

Belki ömür boyu kaçamayacağım gözlerinizden,
bir uçurum misali bırakıyorum kendimi..
Evet, ölüyorum bayan...
Sıkıca ilikliyorum sizide gövdeme,
bu kez, kaçmaya şansınız olmayacak..

Kavuşmayı bekleyen hayallerimizi bir sonraki bahara erteliyoruz..
Arkamızdan ağlayan gözlerden,
meraklı bakışlardan sıyrıl, gel !
seni ilikledim gövdeme bayan...
Yüreğimi parçalasan ne çare,
söküp alabilirmisin duygularımı ?
geri verebilirmisin benliğimi bayan?

şimdi,
Sancılı bir ömrün son can çekişlerinde,
Hapsettim ömrümü ömrüne,
ölüyoruz bayan, ölüyoruz...

Yarım kalmış hayallerimiz, mekan değiştiriyor..
dudağımızda, son bir ayrılık şarkısı geride kalanlara,
son düetimiz olsun...
bir kere hapsettim ya yüreğime, ölsemde bırakmam sizi bayan....

" Ve manşetlere taşınan bir ölüm ! kısa bir açıklama;

kalbe yönelmiş iki bıçak darbesiyle son verilen bir yaşam !
ve bir not üzerinde ,

Artık,
Aşktır tek kişilik yaşanan,
Ölüm iki kişiliktir bayan..."


Onur Budak