Aralıkta yağmur yağar,
karanlık geceler...
Güneş doğmaz sabahlara,
karanlık bulutlar...
Duygu yüklüdür şairler...
Yarım kalmıştır sevdalar...
Bu ayda yazılır, en karanlık şiirler...
Ocakta yeni bir yıl baslar...
Tüm şehri kar kaplar...
Bembeyazdır sokaklar...
Gizlenmiştir tüm acılar, tüm dertler...
Şubatta kısa kesilir tüm filmler...
Azalmıştır umutlar, yorulmuştur sevdalar...
Çalınmıştır günler, hayaller, umutlar...
Martta gecelerimize güneş doğar...
Karanlığımıza bir ışık yanar...
Sanki tüm umutlar yeniden doğar...
Nisanda çiçekler açar...
Börtü böcekler öter...
Havada kelebekler uçar...
Duygu yüklüdür şairler...
Yeni başlar masum sevdalar...
Bu ayda yazılır ilk şiirler...
Mayısta aydınlanır geceler...
Gerçekleşir tutulmuş tüm dilekler...
Yakınlaşır yavaş yavaş hayaller...
Haziranda yoktur karanlık geceler...
Buram buram aşk kokar sevda dolu şiirler...
Ağlamaz bu ayda şairler...
Asla terk edilmez seven kalpler...
Temmuzda meyve verir,
çiçeklenmiş sevdalar...
Sahilde, el eledir sevgililer...
Acısız, kedersiz gülen yüzler...
Ağustosta bir başkadır yıldızlar...
Deniz kıyısında romantik geceler...
Ay ışığında okunur en güzel şiirler...
Eylülde sararmıştır ağaçlardaki yapraklar...
Azalmıştır gecedeki yıldızlar...
İlk defa kavga eder âşıklar...
Ve gölgelenmiştir sevdalar...
Ekimde dökülmeye başlar yapraklar...
Sonlanır yavaş yavaş sevdalar...
Gözlerden akmaya başlar damlalar...
Hüzün doludur şairler...
Yine isyan eder şiirler...
Kasımda güneşsizdir sabahlar...
Gizli bir matem tutar yıldızlar...
Bu şehrin üzerindedir puslu bulutlar...
Yine ağlıyordur âşıklar...
Kıpkırmızı olmuştur gözler...
Ve yine karanlık, yağmurlu geceler...
Yine hüzünlüdür şairler....
Yine isyan eder şiirler...
Yine yalan olmuştur sevdalar...