0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1020
Okunma
Düştü nâr-ı aşk gönlüme
Yandım pervane misali çerağlarda
Nuh’un tufanı kopsa da içimde
Sönmez bu yangın, sürer ebediyete
Yâre sundum ezelden canım
Dedim bayramın olsun ben kurban olayım
Kanım alnınla buluşunca
Şakayık olurda orada açarım
Gülşenim eşsizdi evvelden
Ayn, Şın, Kaf dedin yerle bir ettin
Hiç mi acımadın bilmem bu garip bağbana
Gönlüme fırlatırken müjganın
Vuslata eremez bin yılda geçse
Gönül kafesinde tutsak bir kuş şu can
Yeter ki bir kerecik gülümse
O vakit benim kaderimde benzer Kerem’e
18.05.2012
