Bir elif olursun da salınırsın ince ince
Yeşilırmak damla damla dökülürsün gönüllere
Asırlardır hiç durmadan akarsın amma
Yazgındır sanki kavuşamazsın Yaradan’a

Hazeranlar konağı seninle yıkar yüzünü
Seninle uyanır güne Amasya
Sımsıkı sarılsam, sarılsam sana
Amasya evleri olsam da dursam kıyında

Âdem’e üflenen bir nefessin sen
Geçtiğin toprağa hayat verirsin
Şeyh Hamdullah’ın elinden çıkmış gibi
Aşka harf harf işlenmişsin

Sen Mevlana gibi dönüp dururken
Tarih büyür ağuşunda an be an
Biz aşkınla yanarken İbrahim misali
Gel de söndür bağrımızda başlattığın ateşi

Sende içti ab-ı hayat suyunu Amasya
Seninle ulaştı şehzadeler payitahta
Bimarhane’deki hicaz makamıyla
Akmıştı senin yeşilin damarlarımıza

Sen ki yaşanan sevdaların canlı şahidi
Bense sende tattım aşkın sihrini
Sende eline al Ferhat gibi külüngünü
Yalçın kayalara vur Yeşilırmak

Çağıldayan sen misin tarih midir bağrımda
Hangi rayihayı sürersin gerdanına
Yeni gelinler gibi süzülürken yatağında
Yeşilini ört üstüme ört son yolculuğumda

Ben hasretkeş sen hasretin ta kendisi
Mabetler senden mi aldı o ulvi ruhaniyeti?
Sana mı bulandı dersin?
Baştan aşağı Amasya’nın kaderi


19.04.2012