ne bir nokta kadar küçük,
ne bir ünlem işareti kadar uzun veda etme benden iki gözüm.







Azrail hiçligimi deşifre etti ,saatin tik takından
yüreğim duvarlarına ölüm nüfus ederken
misket karası gözlerin Züleyha’nın peçesini kefen yaptı.



gitme !
bir kenarda bırakma nasırlı cümlelerimi
hadi!
İrin bağlamış yüreğimi yâr’lardan fırlat.
bütünlemeye kalmış bir sevdayı lâl dille harf harf kursağıma bıraktım,
sensizlikte.....








kadavradan ibaret bir rüya
hicranın gölgesinde hüviyetsizliğimi hunharca katlettim.
lût gölünde ölüm provalarımla
Sina dağında yeşeren zeytin dalında büyütüm.
kanlı göz yaşlarım yıkadı,Mescid-i Aksa’yı.










deli gömleği, beyaz duvakla tamlanırken kum saatinde.
kalbinin rahminde sicim sicim aktı, sıvalarım
sensizliğin sessiz çığlıklarında.
ağla yüreğim ağla…
Marmara’nın dibine ağır yol alıyor,tuzlu sularım..
göz çukurlarım çöllere özenirken
97’li depremlere aldanma cancağızım.....





yırtıyorum dar-ı acunu tüm lehçeleri
haykırsam da sesli alfabeleri..




yay kirpiğinin ince yerinden bir papaz çıkıp geliyor,
ne kadar çok günah çıkarmayı özlemekte.
Şems ısıtırkan toprağımı
gelin ediyorum, sensizliğee yine hıçkırıklarımı
çöz denklemsizliğimi.........




kısıyorum, yüreğimi tam on ikiden vuran radyoyu
ufaklığımı gözüme sokan nağmeler
dinledikçe kayboluyorum, yokluğunun yoksulluğunda
büyüyorum Sultan Ahmed’in arka sokaklarında.
hafızam saklanbaç oynuyor anılarla
sadece sen
ezbere bildiğim bir şiirde geliyorsun.
varlığın uçurumun yamaçında valsde






gel!
gör kii
kalemimde kapladığı yerin ne kadar büyük olduğunu?
senle başlayıp benle biten sözcükler doğuyor gecenin kara pecesinde
çatısı olmayan tümleçlerde uyanıyorum.






cebimdeki hacı yatmazlar bir avuç nefesle beni ölmelere atsalarda
bir dirhen umut özlem tutuyor ellerimden cancağızım.....




gordion
18/05/2012